Hoe zorg je voor je gezondheid?
Mijn misselijkheid en desoriëntatie begon vroeg in mijn leven. Het werd pas beter toen ik tiener was. Ik had het te druk met mijn studies en met werken om voor mijn gezin te zorgen, ik had geen aandacht besteed aan mijn lichaam of mijn gevoelens. Ik was zo druk bezig geweest met wie verantwoordelijk was voor mij. Tegen de tijd dat ik vijfentwintig was, leed ik aan Chronische Vermoeidheid-C (http://www.symptoms-of- fibromyalgia.com ) wat betekent dat ik veel van de symptomen van fibromyalgie heb. Ik functioneerde nog maar voor 50% en moest terug naar school om te kunnen functioneren. Ik was bijna tien jaar opgenomen geweest in het ziekenhuis.
Het lijkt erop dat mijn ziekte op een vroeg tijdstip in mijn leven was gekomen. Pas later zou ik beseffen dat ik al tientallen jaren wensen en dromen koesterde. Eerst dacht ik dat ik gewoon gek aan het worden was. Ik begreep niet dat ik wasobisch was, zonder zuurstof. Toen mij werd verteld dat ik wat hersenmist had en dat ik misschien de ziekte van Alzheimer had, zei ik: “Bedoel je dat ik gek ben?” Ja, je bent gek als je denkt dat je je verstand aan het verliezen bent of wat hersenspoeling hebt. Waarom zou iemand zichzelf in een verpleeghuis willen stoppen? Ik begreep dat niet. Ik dacht dat ik gewoon “vast” zat. Ik kon het niet begrijpen.
Later, niet tevreden over mijn werk, besloot ik op zoek te gaan naar een nieuwe baan en probeerde ik mezelf aan te praten om een andere baan te vinden. Ik zei tegen mezelf dat ik die beslissing waarschijnlijk de rest van mijn leven zou betreuren. Deze keer had ik geluk. Iemand anders had de galblaas en nierstenen. Ze werd ontslagen en ging met pensioen. Ik wist niet wat ik moest doen!
Ik wist niet wat ik moest doen met de pulserende verpleegsters die me steeds onderbraken. Ik wist niet wat ik moest doen met de duizelingen die ik constant had. Ik wist niet wat ik moest doen met de hoofdpijnen die steeds frequenter werden! Ik wist niet wat ik moest doen!
Toen kreeg ik een idee. Als ik een ijscowagen kon verkopen, kon ik wat extra geld verdienen. Ik verkocht meer ijsjes in het weekend en al snel ging mijn inkomen van $200 per maand naar $3.000!
Mijn leven is niet langer een zware klim. Ik heb mijn onafhankelijkheid behouden en mijn leven weer op de rails gekregen. Ik zou op school gebleven zijn, maar ik had geen zin meer om te leren. Nu doe ik liever iets wat ik leuk vind, zoals naar de symfonie gaan. Of ik maak lange wandelingen. Ik ben georganiseerder geworden in mijn leven. Ik heb een beter gevoel voor humor en geniet weer van elke dag. Ik zou op de universiteit gebleven zijn, maar ik zou een pauze nodig hebben gehad omdat ik zoveel pijn had.
Ik leerde dat ik egoïstisch moest zijn en voor mezelf moest zorgen om gezond te blijven. Ik leerde ook dat het niet egoïstisch is om pijn te hebben. Het is onbaatzuchtig om geestelijk gezond en lichamelijk ervaren te zijn terwijl wijzere en kalmere mensen voorbijgaan.
Mijn verlof van school duurde niet lang, maar ik heb een waardevolle les geleerd. Als het leven je citroenen geeft, maak limonade. Limonade is de makkelijkste manier om het lichaam op te peppen. Citroenen maken het zuur, pectine, naast suikers, die nodig zijn voor je lichaam om voedsel te verwerken. Het sap, gemaakt van de citroenen, is een remedie voor veel van de kwalen van het lichaam.
lees meer: